KASTEEL BEMPT (Moresnet)

---

Do vroegere benaming van het kasteel is Bennelt, afgeleid van het woord Bempt (- beemd; drassig gebied).

Het riviertje de Geul loopt op ongeveer 50 meter ten westen langs het dorp Moresnet. Tussen de brug over do Geul en het dorp splitst zich een geasfalteerde weg naar links af, die in noordelijke richting loopt. Dit is de zeer oude Hertogenweg, die de hertogdommen Limbourg en Rolduc met elkaar verbond. We volgen deze weg een honderdtal meters en slaan dan aan de rechterkant een kleine, tussen twee hagen lopende, privéweg in.

We lopen dan langs de grote bomen van het park dat aan de linkerzijde van ons ligt, en komen uit bij do donjon, opgetrokken uit een bruinachtig cement, in een twijfelachtige stijl die enigszins lijkt op neogotiek. Deze toren is in de negentiende eeuw gebouwd tegen een uit stenen opgetrokken gebouwtje uit het eind van do achttiende eeuw. We bevinden ons nu op de verharde binnenplaats waarvan het koetshuis, de paardenstallen, de koestallen, en woongedeelten van dit herenhuis het achterste en rechtergedeelte van het gebouw vormen. Hiertegenover, iets verder naar achteren gelegen achter een muurwerk van pilaren uit mergelstenen, vinden we het kasteel dat wordt omringd door grachten, die nog intact zijn, en waaroverheen een stenenbrug loopt die naar dit kasteel leidt.



Schijnbaar heeft men het ingenieuze idee gehad om de donjon en de boerderijen te verbergen achter een rij bomen, want men ziet deze gebouwen pas als men er heel dicht bij staat. Het geheel is er aan alle zijden door omringd. Vanaf de hoofdgevel in het midden heeft men uitzicht op de binnenplaats van de boerderij en de noordelijke buitengevel geeft uitzicht op de muur die ter ondersteuning dient van de hoger gelegen tuin. Aan do westzijde wordt het uitzicht belemmerd door de muur die de omheining van het landgoed vormt.

Dit lieflijke landgoed had zeer zeker een mooiere ligging verdiend. Het is een eenvoudig zeventiende-eeuws gebouw, opgetrokken uit bakstenen dat bestaat uit een rechthoekig woongedeelte en twee naar voren lopende vleugels, in de richting van de boerderij. De hoeken, die gevormd worden door de twee vleugels en de hoofdbouw, worden ingesneden door twee vierkante torens waarvan het muurwerk niet voel hoger komt dan de dakrand van de rest van het gebouw. Deze twee torens hebben een zeer bijzonder, trapsgewijs gebold dak met daarboven op een weervaantje (beide torenspitsen verschillen iets van elkaar). Het gebouw heeft slechts een bovenverdieping, vijf raamnissen, vierkante vensters met bovendorpels die uit vijf stenen bestaan in Lodewijk XIII-stijl. In het midden van de gevel vinden we de ingangsdeur, voorafgegaan door vier treden.

Ze is tamelijk laag, do bovendorpel is dan ook lager dan die van do vensters. Iets hoger zien we een prachtige lantaarn die bevestigd is aan een smeedijzeren muurplaat. De zijgevels van de twee vleugels hebben geen enkele opening. Aan do linkerzijgevel zien we evenwel ter hoogte van de bovenverdieping nog de omlijsting van een kruisvenster dat ooit werd dichtgemetseld. De westelijke muur van deze vleugel is gedeeltelijk bedekt met essenties en we vinden er een uitbouw, bedoeld als toiletgebouwtje.

Naar het schijnt werd het kasteel aan het eind van de achttiende eeuw. of begin negentiende eeuw door brand verwoest. Dit zou do verklaring kunnen zijn voor do uit zeven vlakken bestaande en uit baksteen opgetrokken gevel. De met leisteen bedekte daken bestaan uit eenvoudige vlakken. (het wel, die van de vleugelgebouwen zijn lager dan dat van do hoofdbouw). Op de nok staan vier schoorstenen. Het fraaie aan dit bouwwerk zijn de mooie proporties en het harmonieuze geheel van muren en vensters van de gebouwen.

Hij laat het kasteel na aan zijn zoon Nicolas Heyendal, echtgenoot van Engelberte Crummel (dochter van Herman Crummel de Merols en Catherine de Hagen). Zij laten hun bezit vervolgens na aan hun zoon Henri Heyendal die op 27 juni 1662, op 29-jarige leeftijd overleed. Zijn weduwe (geborene Marguerite Franck) dochter van Jean en Marguerite Reul, had het ongelukkige idee om met een zekere Guillaume Losiever (+1683) te trouwen (in 1664). Deze raakte verslaafd aan drank en had grote schulden, hetgeen ook Jean, Nicolas, Madeleine, Marie en Anne Catherine Heyendal financieel ruïneerde (kinderen uit het eerste huwelijk van de weduwe). Zij werden genoodzaakt om het familiebezit van de hand te doen.

Wij weten niet zeker wie het landgoed op dat moment heeft gekocht, maar mogelijkerwijs was het de advocaat Nicolas de Hodiamont uit Luik, echtgenoot van Catherine Lemaitre (1664-1746). Hij is in elk geval in 1716 eigenaar van het kasteel (hij werd in 1659 geboren en stierf op 23 september 1746). Bempt gaat dan over op zijn zonen Pierre Joseph Emmanuel en Jean Antoine de Hodiamont, Heren van Neau (Eupen). Het kasteel moet sterk vervallen zijn in die tijd, want in 1754 laten zij het door kunstenaars onderzoeken met het oog op het herstel van het kasteel. In 1762 zijn do herstelwerkzaamheden nog steeds niet uitgevoerd, en een nieuw onderzoek is noodzakelijk. Er wordt geconstateerd dat sedert 1754 het verval alleen maar ernstiger geworden is. NB: als gevolg van een aardbeving. P.J. Emmanuel de Hodiamont trouwt met Marie Jacobine de Bastin, terwijl zijn broer Jean Antoine naar het schijnt vrijgezel blijft.



Na hun dood gaat het bezit over op de zoon van P.J. Emmanuel, Nicholas Jean de Hodiamont, Heer van Neau, en hun gemeenschappelijke neef Guillaume E.J. de Résimont (echtgenoot van Louise Françoise de Goër de Herve) zoon van hun zus M. Catherine de Hodiamont en Henri Simon de Résimont. Zij worden door erfopvolging opgevolgd door do zoon van Guillaume E.J.: Guillaume Jean A.J. de Résimont en de twee dochters van Nicolas Jean de Hodiamont, Charlotte en Sophie de Hodiamont. Charlotte stierf zonder gehuwd te zijn (1 juni 1888) en Sophie (1794-1889) trouwde met haar neef Guillaume Jean A.J. de Résimont, (1786-1863). Dit huwelijk, en het feit dat Charlotte geen kinderen had, verklaren het feit dat alle familiebezittingen in handen komen van de zes kinderen (of plaatsvervangers) uit het huwelijk Résimont-de Hodiamont.

- Alphonse D.J. (+1913),
- N. Constantin G.A. (+1905) echtgenoot van Adelaïde L. Ch. de Fabribeckers de Cortils,
- L. Emma L. S. echtgenote van baron Balthazar van Voorst tot Voorst,
- F. Victor F. E. (priester),
- Ch. L.A. Marie en Fl. Zénon C.A. de Résimont.

Door boedelscheiding (notariële akte notaris Xhaflaire te Montzen 30 augustus 1905) wordt kasteel Bempt toegewezen aan de oudste zoon Alphonse D.J. de Résimont. Hij liet het landgoed (door overlijden op 12 februari 1913) door testamentaire beschikking na aan zijn broer Zénon (+1916) oud zouaaf en Rooms markies (marquis romain). Deze liet op zijn beurt al zijn bezittingen na aan zijn nicht, barones Sophie van Voorst tot Voorst echtgenote van Louis Glibert en gaf het in vruchtgebruik aan zijn neef Edmond de Résimont (+1924), echtgenoot van gravin Mathilde de Gourcy Serainchamps.

+ in onze rubriek FOTO'S Het vruchtgebruik wordt pas bij de dood van laatstgenoemde (in 1935) beëindigd, en kasteel Bempt blijft eigendom van de dochter van (de reeds overleden) Glibert van Voorst tot Voorst, Georges Bouillon, geborene Yvonne Glibert, hertrouwd (na het ovedijden van haar man) met Georges de Cavey.