Vroegere grens BEUSDAEL
In Sippenaeken, niet ver van het kasteel van Beusdael, stond een monument ter nagedachtenis van de slachtoffers van het geëlektrificeerde hek dat de Duitsers tijdens de eerste wereldoorlog op de grens tussen België en Nederland (1) hadden geplaatst.
Dit soort “ijzeren gordijn” was zo’n 28 km lang en beschermde de grens van het drielandenpunt in Gemmenich tot aan de Maas.
De bedoeling hiervan was voornamelijk om de jonge Belgen te beletten naar Nederland te gaan en vandaar uit het leger van hun land te kunnen vervoegen.
Een spanning van 2.000 volt moest de kandidaat overstekers afschrikken...
En toch hebben enkelen een koene poging gewaagd.
Niemand kan echter juist zeggen hoeveel mensen er hun leven in hebben gelaten.
Ter nagedachtenis van deze slachtoffers heeft graaf Joseph d'Oultremont, eigenaar van het kasteel van Beusdael, vlak na de oorlog een monument laten oprichten (2).
(1) Ter herinnering, Nederland heeft als neutraal land niet aan de wereldoorlog 1914-18 deelgenomen.
(2) Een hele reeks namen van slachtoffers werd in de overlijdensregisters van de gemeenten Gemmenich in Sippenaeken geregistreerd; het ging bijna altijd om ontsnapte Russische gevangenen, van wie de identiteit soms, maar niet altijd, kon worden vastgesteld. In dit laatste geval werd het overlijden met de vermelding “onbekend” geregistreerd en werd informatie over de kleren van het slachtoffer, zijn leeftijd en alle kenmerken toegevoegd die een latere identificatie mogelijk zouden kunnen maken.
U vindt onder: " Het eerste IJzeren Gordijn ? " een volledig artikel over dit onderwerp.
